U Kliškom katastarskom defteru iz 1537. godine spominje se mahala pod imenom Mahala mesdžid Ahmeda Tajice u Konjicu. Ime mahale dokazuje da je u njoj postojao mesdžid koji je napravio neki Ahmed Tajica. U Sidžilima sarajevskog kadije iz 1565/66. godine zabilježeno je da je Mustafa, sin Alijin, sagradio džamiju u kasabi Neretva. Što se tiče lokaliteta mesdžida, može se pretpostaviti sljedeće: u predjelu Donja Trešanica vakuf je posjedovao gradilište pod imenom Muslimansko groblje. Između 1921. i 1925. godine gradilište je prodato. Na osnovu ovoga, a s obzirom na to da u drugim mahalama Kliškog dijela Konjica[1] (desna strana Neretve) nema ovakvih islamskih tragova, može se pretpostaviti da je spomenuti mesdžid bio smješten na navedenom gradilištu.[2] Ovaj mesdžid je nestao, sigurno, još prije XIX stoljeća, jer u vrijeme prodaje „Muslimanskog groblja“ tu više nije bilo tragova nadgrobnim spomenicima. Također, zbog nedovoljno podataka ništa sa sigurnošću ne mogu tvrditi za ovu džamiju. Znamo samo da je ona postojala i da ju je podigao Ahmed Tabanica (Tajica). Dr. Jusuf Mulić navodi kako je na mjestu ovog mesdžida kasnije sagrađena Djevojačka džamija, no najvjerovatnije da se radi o istom objektu koji je nakon izgradnje Repovačke džamije u neposrednoj blizini, vremenom prestao da se koristi. Prije nego je porušen avio bombom u toku Drugog svjetskog rata služio je kao kovačnica.
U časopisu NARODNA UZDANICA od 1. januara 1940. godine nalazimo tekst Alije Nametka “Islamski kulturni spomenici u Hercegovini i Crnoj Gori” u kom, između ostalog spominje i djevojačku džamiju:
“U Konjicu, kao i u nekim drugim mjestima Bosne i Hercegovine, gradili su mnogi narodni dobrotvori džamije, kojima nisu uvakufljavali vrijedne objekte iz čijih bi se prihoda mogli izdržavati, ili su ti koristonosni objekti tokom stoljeća ispropadali, pa su džamije ostale bez službenika i zatvarane su ili čak i izdavane pod kiriju kao skladišta. Takva jedna »džamija« ima i u Konjicu. Zove se u narodu »djevojačka džamija«, a sada je u njoj kovačnica nekog katolika koji valjda plaća neku kiriju za taj objekat. Vrata su joj od mramora, a koliko mi je stid dao da je i površno pogledam, čini mi se da je pred mihrabom ognjište i viganj. Na mramornom svodu ulaznih vrata ispisano je nekoliko natpisa, od kojih se jedan odnosi na neki stari popravak mosta, sigurno drvenoga Karadozbegova, koji je obavljen u rebiulevvelu 1070 (između 16/XI i 16/XII 1659). Ti natpisi nisu klesani nego murećefom i kalemom pisani…”
+++
[1] Od 1537. godine, kada je osnovan Kliški sandžak, pa do 1850, kad je uvedena Tanzimati hajrija, naselje današnjeg Konjica, koje se prostire na desnoj strani Neretve, pripadalo je navedenom sandžaku, dok je ono naselje koje je smješteno na lijevoj obali Neretve pripadalo Hercegovačkom sandžaku. Naselje na desnoj obali zvanično se zvalo Neretva, a na lijevoj Belgraddžik (Mali Beograd). U oba ova naselja sjedile su nahijske kadije.
[2] Interesantno je ukazati na to da se brežuljak koji se naslanja na Donju Trešanicu zove Vrtaljica, što navodi na pomisao da mu je ime moglo nastati spajanjem dvije riječi ranijeg naziva – Vrh Tajica.